Uncle Amarin/Aunt Pimolpuck

น้ำมนต์ผู้ต่อยอดความรู้ของมนุษย์

มนุษย์เราเจริญมาได้จนถึงทุกวันนี้ก็เพราะรู้จักสะสมความรู้ต่อต่อกันมานานหลายศตวรรษ คนที่สนใจใฝ่เรียน ใฝ่ศึกษาหาความรู้มีหลายอย่างและหลายระดับ แต่ระดับที่สำคัญคือการศึกษาในเรื่องที่ยังไม่มีคนอื่นเคยทำมาก่อน อันเป็นที่มาของการทำวิทยานิพนธ์เพื่อสำเร็จการศึกษาในระดับปริญญาโทและเอก

แม้น้ำมนต์จะมีชีวิตค่อนข้างสั้น แต่ก็ได้ทำสิ่งนี้ไว้ให้แก่มวลมนุษย์แล้ววด้วยการทำวิทยานิพนธ์จนสำเร็จ หัวข้อที่น้ำมนต์ทำนั้นลุงแป๋งอ่านเท่าไหร่ ก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องอะไรเพราะเป็นศัพ์แสงทางฟิสิกส์ขั้นสูง ( STRUCTURE-FUNCTION-PROPERTY RELATIONSHIPS IN SOLUTION-PROCESSED DIKETOPYRROLOPYROLE-BASED MATERIALS)

แต่ไม่เป็นไรเพราะเป็นการต่อยอดความรู้จึงมีไว้ให้คนที่จะศึกษาต่อจากน้ำมนต์เป็นคนอ่าน

ชีวิตคนเราไม่ว่ายืนยาวแค่ไหนเมื่อเทียบกับโลกแล้วก็นับว่าสั้นนิดเดียว ดังนั้นจึงไม่สำคัญที่จะมีชีวิตยืนนานแต่ไร้ค่าไร้ประโยชน์ ลุงแป๋งขอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของเราที่ภาคภูมิใจในตัวน้ำมนต์ตลอดมา เสียใจที่น้ำมนต์ไม่ได้มีโอกาสสั่งสอนนักเรียนคนไทยที่รอคอยคนที่รับทุนกลับมาาเป็นครูบาอาจารย์ แต่ชะตาชีวิตของคนเราใครเลยจะรู้ได้ เมื่อไม่รู้ใครที่ทำดีที่สุดก็สมควรได้รับการยกย่องชมเชย ในกรณีนี้ลุงแป๋งเชื่อว่าทุกคนที่ได้รู้จักกับน้ำมนต์คงจะเป็นพยานยืนยันได้ดีว่าน้ำมนต์เป็นคนดี น่ารัก น่ายกย่องชื่นชมในการพยายามไขว่คว้าหาความรู้ จนหนีความตายได้ด้วยการส่งต่อความรู้ให้คนรุ่นหลังได้สำเร็จ น้ำมนต์จะไม่สูญหายไปจากประมวลลความรู้ของมวลมนุษย์ชาติตลอดไป

ด้วยรักและอาลัย

(ลุงแป๋ง ป้าแจ้ว)