ทุกครั้งที่พี่นึกถึงน้อง พี่นึกถึงเด็กผู้หญิงที่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่สดใสและดวงตาที่กลมโต เด็กหญิงน้ำมนต์ติดคุณยายมาก จำได้ว่าตอนเด็กๆมีบางครั้งที่พี่โอ๋ไปรับน้ำมนต์มาจากโรงเรียนสาธิตเกษตรเพื่อมารออาหมีที่บ้านบางเขน น้ำมนต์ร้องไห้อย่างมากมายเรียกหาแต่คุณยาย จนบางครั้งพี่ๆต้องรีบโทรหาอาหมีแทบไม่ทัน เพราะไม่รู้วิธีที่ทำให้น้องหยุดร้องได้ แต่ตอนหลังก็ไม่ร้องและงอแงแล้วรวมทั้งให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีในการอาบน้ำ เล่นและทานข้าวรอคุณพ่อ
น้ำมนต์เป็นน้องที่มีความตั้งใจและใฝ่รู้ตั้งแต่เด็ก จำได้ว่าขณะนั้นน้องกำลังเรียนอยู่ชั้นประถม ได้ขอให้พี่อธิบายความหมายของเนื้อเพลง “I will be right here waiting for you” ซึ่งเป็นเพลงประกอบโมษณายอดฮิตในครั้งนั้น และเมื่อประมาณ 2 ปีที่แล้ว เรามีโอกาสเจอกันตอนพี่หนิงและป้าดาไปเยี่ยมน้ำมนต์ที่ Santa Barbara น้ำมนต์ก็ทำให้พี่ประหลาดใจปนกับความประทับใจ เมื่อน้ำมนต์บอกกับพี่ว่า น้ำมนต์จำเพลงนี้ที่พี่หนิงสอนน้ำมนต์ได้ ถึงแม้นเวลาผ่านไปเป็น 20 ปีแล้ว มันทำให้พี่รู้ว่า น้ำมนต์ได้จดจำและเก็บรายละเอียดที่ประทับใจ ทำให้พี่รู้ว่าน้ำมนต์เป็นคนที่มีความอ่อนโยนในการใช้ชีวิต
กาลเวลาผ่านไปเราต่างก็โตขึ้นและไปเรียนต่อกัน ด้วยภาระหน้าที่ต่าง ๆ ทำให้เราไม่ค่อยเจอกันบ่อยนัก แต่ก็ถามไถ่และทราบเรื่องราวจากอาหมีอยู่เสมอ เมื่อวันหนึ่งที่ได้รู้ข่าวว่าน้องไม่สบาย พี่รู้สึกแย่และรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมเลย ในขณะที่น้องกลับแสดงออกมาอย่างเข้มแข็งและทำให้ทุกคนรู้สึกว่ามันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด น้ำมนต์พี่อยากบอกน้ำมนต์เหลือเกินว่าน้ำมนต์ทำให้พี่และทุกคนในครอบครัวภาคภูมิใจเป็นอย่างมากไม่ว่าจะเป็นเรื่องความมานะ อุตสาหะ ความเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยวและก็เก่งมากในขณะเดียวกัน รวมทั้งเป็นแรงบันดาลใจที่ดีมากให้พี่และก็ใคร ๆอีกหลายคนที่เคยได้สัมผัสและรับรู้เรื่องราวของหนู ขอบคุณมากค่ะ
การจากไปของน้องก็เป็นการจากไปเพียงด้านร่างกาย แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนเรื่องราวที่เราได้เคยมีร่วมกันจะอยู่ในความทรงจำของพี่หนิงและทุกคนตลอดไป ขอให้น้องหลับให้สบาย ด้วยความสงบไปสู่สุคติและมีความสุขในสัมปรายภพภายภาคหน้ายิ่ง ๆ ขึ้นไปนะค่ะ
รักน้องเสมอ
พี่หนิง
No comments:
Post a Comment