ถึงพี่น้ำมนต์ ^__^
ครั้งแรกในชีวิตที่เจอพี่น้ำมนต์คงจะเป็นตอนจะเป็นตอนลงจากเครื่องบินเตรียมเดินทางไปที่บรู๊สเตอร์ จำได้ลางๆว่ามีทีเอทั้งไทยและเทศมาต้อนรับพวกเราอย่างอบอุ่น อารมณ์งงๆแบบตื่นเต้นๆของเบส(และคงคล้ายกะเพื่อนๆหลายคน)คงจะไม่สงบอยู่ได้หากไม่ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นเช่นนั้น....
ที่บรู๊สเตอร์ เบสอยู่คนละหอกะพี่น้ำมนต์เนอะ แต่เราก็เจอกัน เห็นหน้ากันบ่อยมาก ไม่ว่ายังงัยทุกๆวันเหมือนจะต้องหาโอกาสไปเจอ ไปพูดคุยกะพี่น้ำมนต์คล้ายกับการอัพเดตประจำวัน ว่าวันนี้เบสทำอะไรไปบ้าง... ถ้ามีเรื่องดีใจที่สุด หรือเศร้าเสียใจที่สุด ก็จะเป็นพี่น้ำมนต์นี้แหละที่เบสนึกถึงเป็นคนแรก... แปลกแต่จริง เบสว่าแทบทุกคนคงเหมือนกับเบส... พี่น้ำมนต์แยกร่างได้หรืออย่างไรไม่รู้ แต่พี่น้ำมนต์จะเป็นทุกอย่างของทุกคน อยู่ตรงนั้นเมื่อเราต้องการ ทุกที่ทุกเวลาจริงๆ
เบสนี้ทำอะไรช้าตลอด ถ้าไม่มีพี่น้ำมนต์เคี่ยวเข็ญก็ไม่รู้จะผ่านอะไรๆมาได้ยังไงเนอะ พี่น้ำมนต์มาส่งเบสถึงมิดเดิ้ลเซ้กส์สั่งสอนอย่างดีว่าทำงานเสร็จให้ทันนะหนู เบสว่าเบสก็ทำได้ประมาณหนึ่งนะ อิอิ... ขอบคุณในคำสอนที่ก้องหูค่ะ...เรียนๆไปไม่นานก็ถึงเวลาที่เราไปเจอกันอีกทีที่ สโตนี่พ้อย... จำได้เลย วันเดินทางจากบอสตันไปนิวยอร์ก ถ้าไม่มีพี่น้ำมนต์เบสคงร้องไห้แงๆอยู่แถวไหนไม่รู้
โรงเรียนหอปิดไม่ได้กินข้าวดีๆยังงัยไม่รู้แล้วก็ขนของแพ็คของเยอะเกินตัวแบบเป็นบ้าหอบฟาง ระหว่างรอขี้นรถ ก็มีพี่น้ำมนต์นี่แหละที่โทรไปปรับทุกข์... หลงทางที่นิวยอร์กพอร์ตออตอรี่ตี้ มีพวกคนดำมาเดินตาม ก็ได้คำแนะนำจากพี่น้ำมนต์แบบนาทีต่อนาทีเลย ว่าจะหยุดเดินดี หรือ ให้เดินต่อไปแบบทำท่าไม่กลัวดี... ถ้าไม่มีพี่น้ำมนต์ตอนนั้น เบสจะผ่านมาถึงตอนนี้ได้ยังงัยไม่รู้ค่ะ
ที่สโตนี่พ้อยต์ขอบคุณสำหรับทุกอย่างค่ะ จะเรียกได้ว่าพี่น้ำมนต์จับมือเบสเขียนเอสเส ส่งเข้าเรียนมหาลัยเลยก็ว่าได้ บางทีถอดใจ หรือ ขาดไอเดีย พี่น้ำมนต์นี้แหละก็เป็นคนพาเบสกลับมา ขอบคุณมากๆที่สุดเลยค่ะ
พี่น้ำมนต์เป็น 'พี่น้ำมนต์' ในชีวิตเดียวของเบสในปีแรกของการมาอยู่ข้ามโลกข้ามวัฒนธรรมมากมายเหลือเกิน ปีแล้วปีเล่าพี่น้ำมนต์คงช่วยเป็น 'พี่น้ำมนต์' ของน้องๆหลายร้อยชีวิต พี่น้ำมนต์ใช้เวลาทุกวินาทีบนโลกนี้อย่างคุ้มค่าแล้ว จากนี้ไปขอให้พี่น้ำมนต์พักให้สบายนะคะ เบสจะระลึกถึงพี่น้ำมนต์เสมอ พี่น้ำมนต์จะเป็นแรงบันดาลใจที่มีชีวิตในหัวใจน้องคนนี้ตลอดไป
รักและคิดถึงเสมอ
เบส
No comments:
Post a Comment