เมื่อพี่คิดถึงมนต์ พี่จะเห็นภาพผู้หญิงร่างใหญ่ที่อารมณ์ดี เรียนเก่ง และรักการเรียนกินเป็นชีวิตจิตใจ
ตอนเด็กๆ พี่จำได้ว่าเราเล่นกันที่บ้านคุณยาย และเราก็อยากรู้ว่าถ้าเอานิ้วแหย่พัดลมจะเป็นยังไง พี่ไม่กล้าแหย่ แต่มนต์กล้า สรุปเลือดออกเยอะมาก เราสองคนก็กลัวยายดุ เลยหาวิธีห้ามเลือดกันเอง ล้างน้ำก็ไม่หยุด ทิชชู่ซับก็ไม่หยุด สุดท้ายไปแอบกันอยู่ข้างบันได ยายคงเห็นท่าทางพิรุธเลยถูกจับได้ จำได้ว่าถูกยายดุยับเลย
ตอนที่เราทำขนมด้วยกันตอนเด็กอีก เราอ่านการ์ตูนแล้วมีวิธีทำท้ายเล่ม เราก็ไปซื้อของมาทำตาม แต่ไม่อร่อยเลยซักอย่าง ยายเห็นคงสงสารเลยสอนทำขนมให้ จำได้ว่ายายบอกว่าให้คั้นกะทิ 2 ถ้วย เรามองหน้ากันงงๆ สรุปพี่เลยเอามะพร้าวขูดมาตวงใส่สองถ้วย ยายบอกไม่ใช่ ให้เอาน้ำ 2 ถ้วยมาใส่มะพร้าวแล้วค่อยขยำ หัวเราะกันอยู่สองคนตั้งนาน อยากทำขนมแต่ไม่เคยทำกันซักกะอย่าง
ตอนที่เราไปยืดผมด้วยกันครั้งแรกในชีวิต เราทั้งคู่ไม่รู้ว่ามันจะใช้เวลานานขนาดนั้น โชคดีนนะที่เราไปด้วยกัน เพราะมันทำให้เวลา 4 ชั่วโมงที่ร้านทำผมวันนั้นสั้นลงและไม่น่าเบื่อเพราะมีมนต์เป็นเพื่อน
ถึงวันนี้มนต์จะจากไปจากโลกนี้แล้ว แต่พี่อยากจะบอกมนต์ว่า มนต์ไม่เคยจากไปใหน มนต์จะอยู่ในใจของพวกเราทุกคนตลอดไป ไปสู่สุคตินะน้องรัก
รักและคิดถึงน้องเสมอ
อวิกา พรหมนารท (พี่เตย)
(พี่คนที่ 5 ของบ้านเนียมสกุล)
ปล. ฝากสวัสดีคุณตา คุณยาย และลุงฉุยให้พี่ด้วยนะ
ขอให้น้ำมนต์อยู่สวรรค์ สนุกดี เรียบร้อย --เนสต์
ขอให้น้ำมนต์ยิ้มแย้มแก้มใส --หนุน
No comments:
Post a Comment